Een van de meest delicate kwesties die vaak het evenwicht binnen een gezin verstoren, heeft te maken met erfenissen. Dit complexe probleem kan onvermijdelijke ontevredenheid, meningsverschillen en zelfs wraakgevoelens met zich meebrengen, wat soms resulteert in juridische geschillen of zelfs het verbreken van familiebanden. Een vrouw besloot namelijk haar testament te herzien door de begunstigde te veranderen en haar stiefkinderen uit het document te schrappen.
Opschudding stiefkinderen
In 2017 stelden Lord Reginald en Lady Maureen McLean hun testament op, waarin ze de ontvangers van hun erfenis van £300.000 vastlegden. De genoemde ontvangers waren Brett, hun gezamenlijke zoon, en zijn twee halfbroers, Ian en Sean, en halfzus Lorraine. Ze zijn namelijk geboren uit het vorige huwelijk van Reginald. Na het overlijden van Reginald besloot Maureen echter het testament te wijzigen en alle stiefkinderen te verwijderen, waardoor Brett de enige begunstigde werd. Deze beslissing werd genomen omdat Maureen een grote genegenheid had ontwikkeld voor haar geliefde groene Amazonepapegaai met oranje vleugels, en ze wilde dat Brett voor het dier zou blijven zorgen. Brett, nu 48 jaar oud, verklaarde na het overlijden van zijn moeder dat zij hem had aangewezen als de enige erfgenaam, zodat hij “de zorg voor haar dierbare papegaai kon voortzetten”.
Juridische stappen
Zijn halfbroers en halfzus besloten juridische stappen te ondernemen om te proberen het oorspronkelijke testament, opgesteld door Reginald, te herstellen en aanspraak te maken op een deel van de erfenis. De zaak werd voorgelegd aan de Engelse rechtbank, waarbij Brett, die nu de titel Lord of Hasting draagt, als verweerder optrad. De rechtbank oordeelde in het voordeel van Brett, waarbij de rechter, Graeme Robertson, stelde dat Maureen juridisch gezien niet verplicht was om voor haar stiefkinderen te zorgen, ondanks dat zij het morele aspect van haar handelen niet deelden.
De rechter benadrukte dat hoewel Reginald impliciet vertrouwen in zijn vrouw had gesteld, er geen contractuele overeenkomst tussen de echtgenoten was die hen verbond om het testament niet te wijzigen na het overlijden van een van hen. De kinderen van de man weigerden echter de straf te accepteren en besloten niet op te geven, waardoor ze de zaak naar het Hooggerechtshof brachten. Hun argument was dat Maureen op zijn minst een mondelinge belofte aan haar man zou hebben gedaan, waarin ze verklaarde: “Ze zei dat ze het testament niet zou wijzigen of haar stiefkinderen zou onterven en dat ze haar man impliciet vertrouwde.” Deze belofte werd echter niet nagekomen.
Bron: Curioctopus